Kwitnące zimowity zapowiadają nadejście jesieni. Należą do grupy roślin cebulowych. Kwitną na fioletowo lub biało.
Zimowity przypominają wyglądem krokusy, lecz ich rozwój przebiega zupełnie inaczej. Wiosną z cebulek zimowitów wyrastają wyłącznie liście; są one wąskie i zasychają w czerwcu. Kwiaty zaczynają rozwijać się w sierpniu i utrzymują do września. Fioletowe lub białe, wydłużone płatki osadzone są na długiej, prostej łodydze i tworzą kształt kielicha. W środku kwiatu widoczne są żółte pręciki.
Uwaga! Zimowity to rośliny trujące. Okazy rosnące na naturalnych stanowiskach objęte są ochroną.
Co lubią zimowity
- podłoże – próchniczne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne, o odczynie obojętnym lub zasadowym
- stanowisko – słoneczne lub lekko zacienione
Zimowit jesienny (Colchicum autumnale) to roślina niekłopotliwa w uprawie. Najładniej wygląda w grupie.
Uprawa i pielęgnacja zimowitów
- sadzenie cebul – po kilka, kilkanaście sztuk lub w większych grupach w sierpniu; umieszczamy je w ziemi na głębokości ok. 10-15 cm
- pielęgnacja – podlewanie w okresach suszy, odchwaszczanie, nawożenie wiosną nawozami wieloskładnikowymi
- rozmnażanie i przesadzanie (przeprowadzamy co kilka lat) – pod koniec czerwca wykopujemy cebule, oddzielamy cebulki przybyszowe, oczyszczamy delikatnie z ziemi i przechowuje w suchym, ciemnym miejscu aż do sierpnia
Zimowit powabny, syn. okazały (Colchicum speciosum) osiąga 25 cm wysokości. Z jednej cebuli wyrasta nawet 10 kwiatów.
Gdzie sadzić zimowity
- na trawniku (w dużych grupach), tylko w tych miejscach, gdzie trawy nie kosimy do zaschnięcia liści zimowitów
- w ogrodach skalnych wśród niskich, poduszkowych gatunków roślin
- w przedniej części rabaty – między bylinami
Zimowit pstry (Colchicum variegatum) ma oryginalnie wyglądające płatki ozdobione kratką.
