Drzewo iglaste osiągające 30 m wysokości. Młode egzemplarze mają pokrój stożkowaty. Z wiekiem korona drzewa staje się luźna i parasolowata. Najpiękniejszy kształt mają sosny rosnące swobodnie, na dużej przestrzeni. Jeżeli znajdują się blisko siebie i rosną w zagęszczeniu, wyciągają się ku górze, a ich pnie ogałacają się od dołu. Pnie starych drzew mają u dołu korę szarą, grubą i popękaną, natomiast u góry pomarańczowoczerwoną i cienką, odrywającą się płatami. Igły osadzone po dwie na krótkopędach są szarozielone. Mają długość 5-7 cm. Utrzymują się na drzewie ok. 3-6 lat. Kwiaty męskie są żółte i wyrastają w pęczkach u nasady młodych pędów, a żeńskie są zebrane w szyszeczkowate kwiatostany i mają barwę czerwonawą. Kwiaty pylą na początku lata. Szyszki długości 3-5 cm początkowo są zielone i zamknięte. Później otwierają się i zmieniają kolor na brązowy. Dojrzewają jesienią.
Sosny rosną pospolicie w Europie Północnej i Środkowej. Spotkać je można w całej Polsce. Doskonale komponują się z brzozami, jałowcami, różanecznikami, trawami ozdobnymi, wrzosami i wrzoścami.
Podłoże
Piaszczyste lub gliniaste, najlepiej o kwaśnym odczynie
Stanowisko
Słoneczne
Walory dekoracyjne
Pokrój, igły, kora
