Druga połowa kwietnia i początek maja to czas sadzenia karp, bulw i cebul roślin niezimujących w gruncie w polskim klimacie.
Od połowy kwietnia można sadzić do gruntu delikatne rośliny, które zimą przechowuje się w pomieszczeniu. Najpierw sprawdzamy, czy ich części podziemne nie są chore lub uszkodzone. Sadzimy je w dobrze przygotowanym podłożu (odpowiednim dla gatunku) i zwykle na słonecznym, ciepłym stanowisku. Do gatunków, które sadzi się w tym okresie należą m.in.: acidantery, agapanty, babiana, dalie, eukomisy, galtonie, iksje, błonczatki, kalie, krokosmie (montbrecje), mieczyki, neriny, pacioreczniki, tritonie i zefiranty.
Mieczyk (Gladiolus) to roślina osiągająca 0,7-1,2 m wysokości. Ma szablaste liście i kwiaty białe lub w różnych odcieniach żółtego, pomarańczowego, zielonego, czerwonego, fioletowego lub niebieskiego. Kwiaty rozwijają się w lipcu i sierpniu. Mieczyki wymagają żyznego podłoża o odczynie obojętnym oraz ciepłego, zacisznego stanowiska. Wysokie odmiany mogą łamać się na wietrze.
Bulwa mieczyka
Bulwy mieczyków sadzi się do gruntu w drugiej połowie kwietnia. Zanim pędy wydostaną się nad powierzchnię ziemi, zwykle mija już niebezpieczeństwo przymrozków. Mieczyki najlepiej wyglądają w tylnej lub środkowej części rabat, sadzone w większych grupach. W październiku mieczyki należy wykopać, od bulw odcina się części nadziemne i oczyszcza się je z ziemi. Przechowuje się je w pomieszczeniu w temperaturze ok. 5º C.
Dalia (Dahlia) to roślina, która osiąga od kilkunastu centymetrów do 2 m wysokości (w zależności od odmiany). Jej kwiaty różnią się wielkością, kształtem, budową i barwą płatków. Dalie kwitną od lipca do października. Doskonale wyglądają na rabatach. Niskie odmiany można uprawiać w pojemnikach. Rośliny te powinno się sadzić w miejscu słonecznym i ciepłych, osłoniętym od wiatrów (szczególnie wysokie odmiany) na żyznym, przepuszczalnym podłożu. W czasie kwitnie należy je nawozić kompostem.
Karpa dalii
Karpy dalii do gruntu sadzi się pod koniec kwietnia lub na początku maja. Wykopuje się je jesienią, po pierwszych przymrozkach i przechowuje do wiosny w skrzynce z trocinami, piaskiem lub torfem, w chłodnym i przewiewnym miejscu.
Błonczatka (Hymenocallis) to roślina cebulowa osiągająca 0,2-0,4 m wysokości. Nadaje się do sadzenia na rabatach oraz nad oczkami wodnymi. Wymaga przepuszczalnego, żyznego podłoża i słonecznego stanowiska. Kwitnie na biało lub żółto od czerwca do września. Cebule umieszcza się w gruncie na przełomie kwietnia i maja na głębokości 10 cm, po czym wykopuje najpóźniej na przełomie września i października.
Krokosmia (Crocosmia) tworzy kępy wysokości 0,9 metra. Ma szablaste liście i żółte, pomarańczowe lub czerwone kwiaty. Wymaga przepuszczalnego, lekkiego podłoża i słonecznego stanowiska. Roślina kwitnie pod koniec lata i wczesną jesienią. Cebule wykopuje się przed nadejściem przymrozków i przechowuje w chłodnym pomieszczeniu aż do wiosny w temperaturze ok. 10º C.
Paciorecznik (Canna) to bardzo wysoka roślina cebulowa dorastająca nawet do 2 metrów. Nadaje się do sadzenia na rabatach oraz na tarasach lub balkonach (głównie niskie odmiany). Kwitnie od sierpnia do listopada. Ma bardzo efektowne liście. Nie jest wymagająca w stosunku do podłoża, ale wymaga słonecznego, ciepłego stanowiska. Kłącza paciorecznika sadzi się do gruntu w drugiej połowie maja, a wykopuje przed nadejściem pierwszych przymrozków. Po oczyszczeniu należy je przechowywać w pomieszczeniu w temperaturze ok. 10º C.
Agapant afrykański (Agapanthus africanus) dorasta do 0,8 m wysokości. Kwitnie na biało lub niebiesko od lipca do września. Ma efektowne, kuliste kwiatostany wyrastające na długich, sztywnych łodygach, a także ładne, wąskie, długie liście. Wymaga piaszczysto-gliniastej, umiarkowanie wilgotnej ziemi oraz słonecznego lub półcienistego stanowiska. Może rosnąć na rabatach w towarzystwie bylin lub w pojemnikach na balkonach i tarasach.
