Ogród to nie tylko trawa i kwiaty na rabatach. Gdy robi się chłodniej gałązki zdobić mogą kolorowe owoce. Nieraz przybierające bardzo dziwne kształty i barwy.
Dobierając rośliny do ogrodu zwykle większość osób patrzy na to, jakie mają kwiaty, czy ich liście są kształtne i efektowne. Jednak po to, by przestrzeń wokół domu była atrakcyjna przez cały rok, trzeba posadzić także rośliny o ciekawych owocach. Nieraz owoce utrzymują się na krzewach i drzewach dłużej niż kwiaty. Co zatem wybrać?
Morwa biała (Morus alba).
- Drzewo pochodzące z Chin i dorastające do 15 metrów wysokości. Liście morwy mają zmienny kształt. Nieraz są całe, a nieraz mocno powcinane. Osiągają ok. 18 cm długości. Od wiosny do jesieni są zielone. W październiku stają się żółte. Jadalne owoce morwy są białe, czerwone i czarne. Budową przypominają owoce malin lub jeżyn. Roślina ta nadaje się do sadzenia pojedynczo w większych ogrodach i do tworzenia wysokich żywopłotów. Ma niewielkie wymagania. Najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku, na lekkiej i żyznej glebie.
Miechunka rozdęta (Physalis alkekengi).
- Bylina osiągająca 1 metr wysokości. Na pędach znajdują się matowo zielone, jajowate liście. Największą ozdobą rośliny są owoce – kuliste jagody znajdujące się wewnątrz pomarańczowego kielicha. Owoce utrzymują się na roślinie od września aż do zimy. Miechunka jest mało wymagającą rośliną. Rozrasta się za pomocą podziemnych kłączy. Lubi słoneczne miejsca i lekkie, przepuszczalne podłoże o umiarkowanej wilgotności.
Dławisz okrągłolistny (Celastrus orbiculatus).
- Pnącze osiągające 12 metrów długości. Pochodzi z Azji. Jest to roślina dwupienna. Na żeńskich okazach (np. odmiana ‘Diana’) w październiku ukazują się kuliste, żółto-czerwone owoce. Liście dławisza mają zaokrąglony kształt, a ich brzegi są karbowane. Jesienią pięknie się przebarwiają. Gatunek ten szybko rośnie i doskonale nadaje się do sadzenia przy pergolach, trejażach, bramkach. Jest łatwy w uprawie. Może rosnąć w słońcu lub półcieniu, na umiarkowanie wilgotnym lub suchym podłożu. Jest odporny na zanieczyszczenia powietrza i mrozy. Uwaga – roślina trująca!
Pięknotka Bodiniera (Callicarpa bodinieri).
- Pochodzi z Chin i dorasta do 2-3 metrów wysokości. Ma wydłużone, matowe liście i niepozorne białe kwiaty. Bardzo oryginalne, fioletowe, kuliste owoce zebrane są w grona. Pojawiają się we wrześniu lub październiku i długo utrzymują na pędach po opadnięciu liści. Pięknotka jest gatunkiem dwupiennym (żeby doczekać się licznych owoców obok siebie należy posadzić co najmniej dwa krzewy tego gatunku). Roślina najlepiej radzi sobie w miejscu osłoniętym, słonecznym lub półcienistym. Jej wadą jest wrażliwość na mrozy.
Pigwa pospolita (Cydonia oblonga).
- Krzew lub niewielkie drzewo (do 5 metrów wysokości). Ma jajowate, błyszczące z wierzchu liście i łuszczącą się korę na pędach. Ładne (białe lub różowe) kwiaty rozwijają się w maju i czerwcu. Wielkie owoce, średnicy nawet do 6 cm) kształtem przypominają jabłka. Mają żółty kolor i nieregularny kształt. Roślinę można sadzić pojedynczo, w grupie z innymi krzewami ozdobnymi lub wykorzystywać do formowania. Aromatyczne owoce pigwy nadają się do przetworów. Krzew wymaga żyznej, wilgotnej gleby i słonecznego stanowiska. W mroźne zimy może wymarzać.
Śnieguliczka biała (Symphoricarpos albus).
- Łatwy w uprawie krzew osiągający 0,8-2,0 metra wysokości. Może rosnąć w słońcu i półcieniu. Preferuje umiarkowanie wilgotną, przepuszczalną glebę. Nadaje się do cięcia i znosi zanieczyszczenie powietrza. Jest łatwy w uprawie. Największą ozdobą śnieguliczki są okrągłe, białe owoce, które długo utrzymują się na pędach (uwaga, owoce są trujące!). Śnieguliczka doskonale rośnie w warunkach miejskich.
Zdjęcia: 123RF
