Nawłoć kanadyjska (Solidago canadensis) nie jest naszym rodzimym gatunkiem. Pochodzi z północnych regionów Ameryki. Do Europy trafiła w XIX wieku. Była uprawiana jako roślina ozdoba. Jednak później rozprzestrzeniła się i obecnie można ją spotkać w wielu miejscach jako zdziczałą. Nie tylko w Polsce, ale w wielu krajach Północnej i Środkowej Europy.
Wygląd
Nawłoć jest byliną dorastającą do 1,5 metra wysokości. Ma sztywną, pustą w środku łodygę, wokół której ułożone są wąskie i długie liście. Żółte kwiaty nawłoci zaczynają rozwijać się pod koniec lipca i są efektowne aż do września-października. Kwiaty zebrane są w wiechę.
Zalety
Drobne, pachnące kwiaty nawłoci zawierają duże ilości pyłku i nektaru. Przyciągają zatem do siebie liczne gatunki owadów. Nawłoć tworzy duże kępy. Jest odporna na mrozy i niekłopotliwa w pielęgnacji.
Wady
W naturze nawłoć kanadyjska rozrasta się dzięki podziemnym rozłogom i jest rośliną bardzo ekspansywną. Spotkać można ją na łąkach, gdzie zajmuje zwykle duże przestrzenie. Decydując się na posadzenie tej rośliny w ogrodzie trzeba pamiętać, że może się zanadto rozrosnąć i wyprzeć inne, delikatne i wartościowe rośliny. Dlatego gatunek ten nadaje się do dużych i dzikich ogrodów.
