Róże uprawiano od wieków. Ich popularność chyba nigdy nie minie. Wśród gatunków i odmian jest tak wielka różnorodność, że każdy właściciel ogrodu, balkonu lub tarasu znajdzie coś dla siebie.
Wymagania róż są niezbyt duże. Dlatego nawet początkujący ogrodnicy dadzą sobie radę z uprawą tych pięknych roślin. Dawniej eksponowano je głównie w różankach (tzw. rozariach). Sadzone były w dużej masie i obwiedzione niskim żywopłotem z bukszpanu. Można było podziwiać je w gruncie i pojemnikach. Choć rośliny te uprawiane były od średniowiecza, rozaria największą popularnością cieszyły się w XIX wieku. Jeden z pierwszych tego typu ogrodów powstał w Malmaison. Stworzyła je pierwsza żona Napoleona Bonaparte – Joséphine de Beauharnais. Było w nim 400 odmian róż – wszystkie, jakie wówczas istniały. Obecnie odmian i kultywarów jest ponad 4 tysiące i przybywa ich z każdym rokiem.
Różanki zakłada się także i dziś. Klasyczny wygląd mają głównie w zabytkowych założeniach ogrodowych, w części reprezentacyjnej. W ogrodach przydomowych łączy się je z innymi krzewami na rabatach, komponuje z bylinami i sadzi przy podporach. Stanowią jeden z elementów całej kompozycji.
Dużą rolę róże odrywają w ogrodach angielskich. Tutaj ogrodnicy pozwalają im się swobodnie wspinać i rozkrzewiać. Często oplatają charakterystyczne, drewniane podpory w kształcie stożków. Widać je w towarzystwie lawendy, ostróżek, szałwii, powojników, bukszpanów i innych krzewów ozdobnych o podobnych wymaganiach siedliskowych.
Róża (Rosa) zyskała miano królowej roślin niewątpliwie dzięki swoim pięknym kwiatom. Wśród odmian istnieje wielka różnorodność. Najmniejsze wykorzystuje się jako rośliny okrywowe, większe doskonale nadają się na rabaty i do ogrodów żwirowych. Róże parkowe osiągają nawet ponad 1,5 metra wysokości; sadzi się je pojedynczo, tworzy z nich żywopłoty lub łączy z innymi krzewami. Odmiany pnące, które dość szybko rosną, to idealne krzewy do małych i dużych ogrodów, służące do eksponowania na słupach, pergolach, trejażach, ogrodzeniach i przy ścianach budynków. Rośliny szczepione na pniu wspaniale wyglądają w pojemnikach oraz pojedynczo na tle niskich bylin.
Wymagania róż
Róże kwitną obficie i zdrowo rosną na słonecznym i przewiewnym stanowisku. Lubią lekkie, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne i żyzne podłoże o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie. Ze względu na rozbudowany system korzeniowy rośliny te nie lubią przesadzania. Wiele gatunków dobrze zimuje w naszych warunkach. Ale część wymaga kopczykowania jesienią. Te najbardziej wrażliwe trzeba osłaniać (chochołem ze słomy lub agrowłókniną).
Pielęgnacja
W trakcie kwitnienia krzewów (od czerwca do października) należy usuwać przekwitłe kwiaty. Cięcie roślin przeprowadza się wiosną (po ustąpieniu mrozów, najczęściej w marcu). Jesienią należy usuwać chore i suche pędy. Latem róże wymagają regularnego podlewania i nawożenia. Zasilanie wszelkimi preparatami należy przeprowadzać ostrożnie (zawsze stosując się do instrukcji producenta), gdyż przenawożenie roślin osłabia je i zwiększa podatność na choroby roślin i ataki szkodników.
W miarę potrzeby rośliny spryskuje się preparatami zwalczającymi choroby grzybowe i szkodniki.
Zdjęcia: 123RF
