Drzewo zwane również klonem pospolitym lub norweskim. Osiąga 20-30 metrów wysokości. Naturalnie występuje w środkowej i wschodniej Europie oraz w południowo-zachodnich regionach Azji. Tworzy rozłożystą koronę. Jego pień jest prosty i pokryty cienką, spękaną korą, na której widać wąskie, podłużne paski. Liście klonu zwyczajnego są gładkie, klapowane (5-7 klap) i mają długość około 15 cm. Osadzone są na długim ogonku. Mają ostre ząbki. Roślina zakwita w kwietniu, przed rozwojem liści. Kwiaty są żółte, obupłciowe i miododajne. Owocem klonu jest skrzydlak (zwany popularnie “noskiem”). Gatunek ten ma owoce rozpostarte pod kątem 120 stopni. W każdym skrzydełku znajduje się nasiono. Po oderwaniu się od rośliny, owoce wirują wokół własnej osi. Wiatr roznosi je na dużą odległość.
Klony najlepiej sadzić samodzielnie, gdyż wtedy ich korona jest regularna. W młodości drzewa znoszą dobrze zacienienie. Gatunek ten jest odporny na zanieczyszczenia powietrza, dlatego może rosnąć w ogrodach miejskich. Preferuje żyzne podłoże, ale dobrze też znosi gorsze warunki glebowe. Jest całkowicie odporny na mrozy. Roślina nie lubi cięcia. Jeśli trzeba usunąć niektóre gałęzie, zabieg należy przeprowadzić latem. Wiosną klony “płaczą” wydzielając duże ilości soku.
Podłoże
Żyzne, średnio wilgotne
Stanowisko
Słoneczne, półcieniste
Walory dekoracyjne
Pokrój, liście, kwiaty, owoce
Pielęgnacja
Usuwanie suchych gałęzi
