Wolno rosnące drzewo liściaste z rodziny mydleńcowatych. W stanie naturalnym występuje w południowej i środkowej Europie, na Kaukazie i w Azji Mniejszej. Dorasta do 15-20 m wysokości. Ma szarobrązową korę i 3 lub 5 klapowe powcinane liście. Latem są one ciemnozielone, zaś jesienią pięknie przebarwiają się na żółto. Kwitnie w maju, wówczas pojawiają się żółtozielone podbaldachy. Z nich rozwijają się uskrzydlone, charakterystyczne dla klonów owoce (zwane popularnie noskami). Najpierw są zielone. Dojrzewają pod koniec września. Klon polny znany jest również pod nazwą paklon.
Roślina dobrze znosi cięcie i może być wykorzystywana do tworzenia formowanych żywopłotów. Trzeba jednak pamiętać, by zabieg cięcia przeprowadzać latem (wiosną, podobnie jak brzozy klony „płaczą” wydzielając biały sok).
Ze względu na powolne tempo wzrostu klon polny nadaje się do sadzenia w niewielkich ogrodach, a także wzdłuż ulic. Drzewo odporne na choroby i szkodniki.
Podłoże
Preferuje gleby świeże i przepuszczalne o zasadowym odczynie, ale znosi suszę i może również rosnąć na zboczach
Stanowisko
Słoneczne i zacienione
Walory dekoracyjne
Pokrój, liście
