Drzewo z rodziny sosnowatych, które na naturalnym stanowisku spotkać można w górach w południowej i środkowej części Europy. Najwspanialsze bory jodłowe spotkać można w Polsce w Górach Świętokrzyskich oraz w Beskidach na Babiej Górze. Jodły nie zrzucają igieł na zimę, są zimozielone. Mają wyraźny przewodnik, a ich gałęzie ułożone są w charakterystycznych okółkach. Igły są płaskie, błyszczące i zakończone przylgowatą stopką. Wierzchołki igieł są na ogół wcięte albo rozdwojone. Od spodu widoczne są dwa wyraźne białe paski, zaś wierzch igieł jest ciemnozielony i błyszczący. Jodła dorasta w dobrych warunkach nawet do 50 metrów. Drzewo to ma stożkowaty pokrój, na jego szczycie tworzy się tzw. „bocianie gniazdo”. Szyszki, które wytwarza jodła, mają długość ok. 15 cm oraz średnicę ok. 3,5 cm i sterczą do góry na gałęzi.
Podłoże
Świeże, głębokie i wilgotne (szczególnie dotyczy to młodych roślin)
Stanowisko
Cieniste i nie narażone na zanieczyszczenia powietrza
Walory dekoracyjne
Pokrój, igły, szyszki
