Jesienne nawożenie ma na celu przygotowanie roślin do zimy. Mieszanki nawozowe przeznaczone na ten okres zawierają głównie potas (K) i fosfor (P). Nie mają już azotu (N), który pobudza do wzrostu.
Jesienią można zasilać rośliny preparatami mineralnymi, ale trzeba wybrać wyłącznie te, które producent przygotował na ten okres. Nawożenie mineralne przeprowadzamy zgodnie z instrukcją na opakowaniu danego produktu (każdy producent może mieć nieco inne zalecane dawki), najlepiej w czasie suchej pogody. Odmierzamy starannie dawkę preparatu. Spulchniamy wierzchnią warstwę podłoża wokół rośliny uważając, by nie uszkodzić korzeni (niektóre gatunki rozwijają je bardzo blisko powierzchni). Rozsypujemy nawóz wokół rośliny, mieszamy starannie z wierzchnią warstwą podłoża i przykrywamy ziemią. Potem obficie podlewamy (w przeciwnym razie nie zacznie działać).
Pamiętajmy, by nie zwiększać dawek (lepiej jest zastosować mniejszą niż większą). Przenawożone rośliny są słabsze, gorzej zimują i częściej bywają atakowane przez szkodniki i choroby roślin.
Nawóz mineralny granulowany.
Jeżeli celem nawożenia ma być odkwaszenie gleby i poprawienie jej struktury, wybierzmy preparat zawierający wapń (Ca).
Nawóz naturalny – obornik.
Kompost i obornik
W październiku i listopadzie przeprowadza się nawożenie kompostem i obornikiem. Stosując tego rodzaju nawóz dodatkowo dostarczamy do podłoża cennej próchnicy. Obornik stosuje się raz na kilka lat i głęboko przekopuje z podłożem (nie można go wykorzystywać w charakterze ściółki). Doskonale sprawdza się w warzywniku. Natomiast ziemię kompostową przed zastosowaniem dobrze jest odkwasić (wapnem). Kompost można ją traktować jako ściółkę.
Naturalne nawozy to bogate źródło minerałów dla roślin. Pod warunkiem, że pochodzą z wiadomego źródła i zostały przygotowane zgodnie z zasadami.
Kompostownik w ogrodzie – nie może stać w zagłębieniu. Najlepiej ustawić go w cieniu, w głębi ogrodu.
Przed zastosowaniem nawozów należy zbadać podłoże, aby upewnić się jaki ma skład. Próbkę do badania można oddać w Okręgowej Stacji Chemiczno-Rolniczej.
Ściółkowanie roślin
Dodatkowym zabiegiem jesienią jest ściółkowanie rabat bylinowych, podłoża pod krzewami i na wrzosowiskach. Kora, trociny, kompost, igliwie, liście, drewniane zrębki, słoma, a także żwir i kamyki chronią podłoże przed rozwojem chwastów.
Materiały o kwaśnym odczynie nadają się na wrzosowiska, pod azalie i różaneczniki, rośliny wrzosowate, a także pod większość roślin iglastych. Ściółki o odczynie zasadowym (np. żwir) wykorzystuje się w ogrodach skalnych, na rabatach żwirowych, wszędzie tam, gdzie uprawia się gatunki wymagające zasadowego podłoża. Ściółkę można uzupełniać w razie potrzeby przez cały rok. Przed nadejściem mrozów warto osłonić nią podłoże pod najbardziej wrażliwymi okazami w ogrodzie.
Zdjęcia: 123RF
