Dalie, zwane również georginiami, pochodzą z Ameryki Środkowej. Kiedyś spotykało się je głównie w wiejskich ogródkach. Teraz coraz częściej uprawiane są przy ulicach, w parkach, a nawet w pojemnikach.
W polskich warunkach klimatycznych dalie ogrodowe (Dahlia x cultorum) są zaliczane do roślin sezonowych. Sadzi się je do gruntu pod koniec kwietnia lub na początku maja. Latem i jesienią zdobią ogród niezwykłymi kwiatami o pełnych lub pojedynczych kwiatach osadzonych na sztywnych łodygach. Rośliny te mają również bardzo efektowne ciemnozielone liście. Zależnie od odmiany osiągają od kilkunastu centymetrów do 2 m wysokości. Kwitną od lipca do października. Jednak po pierwszych przymrozkach ich części nadziemne zamierają. Wówczas bulwy roślin należy wykopać i przenieść na zimę do chłodnego pomieszczenia.
Skąd się wzięły
W Europie dalie uprawia się od XVIII wieku. Z Meksyku sprowadził je szwedzki naukowiec Andreas Dahl i właśnie od jego nazwiska pochodzi nazwa łacińska tych roślin. Odmiany, które uprawiamy obecnie, to mieszańce. Ze względu na rodzaj kwiatostanu zostały podzielone na grupy (najbardziej znane to: kaktusowe, anemonowe, pomponowe, kuliste). Dalie różnią się między sobą nie tylko ilością płatków i budową kwiatu, ale również kolorami. Możemy wybierać i zestawiać je w kompozycjach z bylinami i innymi roślinami sezonowymi. Najlepiej wyglądają w większych grupach.
Wymagania dalii
- stanowisko – słoneczne i zaciszne
- podłoże – żyzne, przepuszczalne
- podlewanie – intensywne i regularne w okresie kwitnienia
- nawożenie – zasilenie kompostem w czasie sadzenia i preparatem do roślin kwitnących w okresie kwitnienia
Sadzenie dalii wiosną
Dalie sadzimy do gruntu pod koniec kwietnia lub na początku maja. Wykopujemy dla rośliny spory dołek i wypełniamy go kompostem. Umieszczamy bulwę w ziemi (uważając, by kiełkujące pędy znalazły się na górze), przysypujemy, ugniatamy i podlewamy. Pamiętajmy o zachowaniu odpowiednich odległości między roślinami (niskie odmiany można sadzić gęściej i w przedniej części rabaty, wysokie zaś z tyłu, zachowując między nimi większe odstępy). Jeśli po posadzeniu roślin istnieje ryzyko przymrozków, dalie przykrywamy włókniną lub warstwą ściółki.
Wykopywanie bulw jesienią
- po pierwszych przymrozkach podłoże wokół rośliny należy rozluźnić tak, aby nie uszkodzić bulwy;
- bulwę wyjąć z ziemi, a łodygę przyciąć na wysokości ok. 20 cm nad bulwą;
- bulwę wyjmujemy wraz z przyklejoną do niej ziemią i pozostawiamy do wyschnięcia na jeden dzień; potem przenosimy do chłodnego, suchego pomieszczenia;
- po 10 dniach otrząsamy bulwę z ziemi, zanurzamy w preparacie grzybobójczym, otrząsamy i przechowujemy do wiosny w skrzynce wypełnionej trocinami, piaskiem lub torfem.
Zdjęcia: 123RF
