Drzewo pochodzące z południowo-wschodnich regionów Stanów Zjednoczonych. Rośnie na podmokłych stanowiskach. W ojczyźnie osiąga 50 m wysokości. W naszych warunkach cypryśnik dorasta do 25 metrów. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest występowanie tzw. korzeni powietrznych (pneumatoforów), które są wewnątrz puste (pojawiają się u okazów rosnących na terenach podmokłych).
Kora na pniu cyprysika ma barwę czerwonobrązową i łuszczy się.
Igły cypryśnika błotnego są sezonowe i miękkie. Wczesną wiosną mają jasnozieloną barwę.
Jesienią igły cypryśnika przebarwiają się i stają się rude. Później opadają.
Kwiaty męskie są zebrane w zwisające wiechy, a żeńskie są osadzone na pędach. Kuliste szyszki mają 2-3 cm średnicy i dojrzewają jesienią. Potem opadają.
Cypryśnik błotny nadaje się do dużych ogrodów oraz do sadzenia w parkach. Najlepiej rośnie w miejscach słonecznych, nad brzegami zbiorników i cieków wodnych. Młode okazy są wrażliwe na mrozy.
Podłoże
Wilgotne, świeże. Roślina tolerancyjna w stosunku do odczynu gleby.
Stanowisko
Słoneczne.
Walory dekoracyjne
Pokrój, igły, szyszki.
Pielęgnacja
Osłanianie młodych okazów przed mrozem.
