Bylina występująca w Polsce na naturalnych stanowiskach głównie w Bieszczadach, w wilgotnych lasach i na górskich łąkach. Jej największą ozdobą są liście. Mają szerokość 10 cm, kształt szerokoeliptyczny i ostre zakończenie. Na blaszce bardzo wyraźnie widać podłużne unerwienie. Na spodzie liści znajdują się włoski. Liście tworzą rozetę. Łodyga osiąga wysokość 1,5 m i pojawia się dopiero u starszych okazów (po 10 latach). Kwiaty ciemiężycy są jasnożółte, zebrane w wiechowaty kwiatostan o długości 50 cm. Rozwijają się od czerwca do września. Uwaga, cała roślina jest trująca.
Ciemiężyca nadaje się do ogrodów naturalistycznych, do kompozycji z bylinami i do zestawień z krzewami ozdobnymi. Ładnie komponuje się z funkiami, runianką japońską oraz paprociami.
Podłoże
Żyzne, wilgotne, obojętne lub zasadowe
Stanowisko
Półcieniste
Walory dekoracyjne
Pokrój, liście, kwiaty
Pielęgnacja
Jesienią korzenie należy okryć warstwą liści. Rozrośnięte, kwitnące okazy wymagają podwiązywania.
